ေလာက၌ ႏွစ္သက္စရာ အာရံု ကာမဂုဏ္ ခ်မ္းသာေတြကို ခံစားေရး၌ အားထုတ္ျခင္း အက်င့္ (ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂ) ကိုလည္း မက်င့္ၾကံအပ္ေပ။
မိမိကိုယ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္က်င့္ျခင္း အက်င့္ (အတၱကိလမထာႏုေယာဂ) ကိုလည္း မက်င့္ၾကံအပ္။
အက်င့္ႏွစ္မ်ိဳးလံုးသည္ အစြန္းက်၍ မၽၽမၽၽတတ မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းအက်င့္ႏွစ္မ်ိဳးကိုပယ္၍ အလယ္လမ္းအက်င့္ျဖစ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္တန္ အက်င့္မွန္ကိုသာ က်င့္ၾကံၾကရမည္။ ဤမဂၢင္ရွစ္တန္သည္သာလၽၽင္ အသိဉာဏ္ကို ပြင့္လင္းေစ၍ ဆင္းရဲျခင္းကို ၿငိမ္းေစႏိုင္ေသာ အက်င့္မွန္ျဖစ္၏။
ယင္းမဂၢင္ရွစ္တန္မွာ
သမၼာဒိ႒ိ - မွန္စြာသိျမင္မႈ
သမၼာသကၤပၸ - မွန္စြာၾကံစည္မႈ
သမၼာဝါစာ - မွန္စြာေျပာဆိုမႈ
သမၼာကမၼႏၲ - မွန္စြာျပဳလုပ္မႈ
သမၼာအာဇီဝ - မွန္စြာအသက္ေမြးမႈ
သမၼာဝါယာမ - မွန္စြာႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ
သမၼာသတိ - မွန္စြာသတိကပ္မႈ
သမၼာသမာဓိ - မွန္စြာစူးစိုက္တည္ၿငိမ္မႈ
Thursday, April 9, 2015
မဂၢင္ရွစ္ပါး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment